Ég er sko búin/n að veraí stuði í dag, mömmu reyndar til mikilla ónóta. En ég hef svo sem ekkert tekið eftir því. En ætla nú að reyna að hemja mig þar sem hún er búin að vera að biðja mig um að vera góð/ur alla vegna það sem eftir lifir dagsins.
Þetta byrjaði allt saman í morgun þegar mér leist bara ekkert á súrmjólkina sem mamma fékk sér. En það tók mig svo lítið langan tíma að láta hana vita að ég var ekki sátt/ur og var hún því komin út í bíl og farin af stað upp brekkuna þegar maginn gerði uppreysn og hún varð að gluða heim aftur. Þessi magalæti í okkur ullu því að hún kom nokkuð seint í vinnuna í morgun og var svöng langt fram eftir degi þar sem að hún hafði ekki tíma til að fá sér aftur morgunmat áður en við fórum aftur út í bíl. En annars gekk morguninn þokkalega hjá okkur. Og var mamma sko ekkert smá glöð þegar við fórum í Kringluna og fengum okkur beyglu með rjómaosti. Það fór sko vel í maga. Og hélst það bara þokkalega vel niðri, en kvöldmaturinn var aftur á móti ekki vel liðinn og ákvað ég bara að skila honum nánast strax að máltíð lokinni. Heyrið mömmu eitthvað tuða um að hún skildi ekki alveg af hverju hún væri að hafa fyrir því að borða suma daga!!! Skil bara ekkert þetta raus í henni .....